İnanın Amacım Kapris Yapmak Değil, Sadece Çok Zorlanıyorum

Bana çok sinir olmanızı ve kızmanızı göze alarak yazdım bu yazıyı, ama yazmak zorundaydım çünkü artık gerçekten çok zorlanıyorum.

Hani bizler ebeveynler olarak, çocuklarımıza başka insanlara karşı saygılı olmayı, çevrelerine karşı duyarlı olmayı ve empatiyi öğretmeye çalışıyoruz ya, benim de siz yetişkinlerden daha empatik davranmanızı rica edeceğim bir konu var.

Daha doğrusu “sigara içen” yetişkinlerden.

Baştan söyleyeyim, bu yazının amacı size sigaranın zararları anlatmak veya sizi sigarayı bırakmaya teşvik etmek değil.

Bunun benim kontolümde olmadığının farkındayım ve de bu konuda söylenen herşey size “vıdı vıdı” gibi geliyor ve de hiçbir işe yaramıyor, onu da anlıyorum, o yüzden “vıdı vıdı” yapmaya hiç niyetim yok.

Bu konuda benim kendimle ilgili bir derdim var ve siz sigara içen sevgili yetişkinlerden önemli bir ricam var.

Ben sigara hiç kullanmadım, hala da kullanmıyorum ve de çocuklarımı sigara dumanından korumak için büyük çaba harcıyorum.

Bunu da inanın çok matah birşey anlamında büyük bir başarı gibi yazmıyorum çünkü ben bunun için hiç çaba sarfetmedim.

Belki de şanslıyım çünkü bugüne kadar hiç canım çekmediği gibi, gerçekten kokusundan, dumanından ve herşeyinden o kadar fazla rahatsız oluyorum ki, değil sigara içmek, sigara dumanının yüzüme gelmesi bile benim için büyük eziyet oldu, hala da öyle.

Çünkü hadi işin pasif içici konumuna düştüğüm sağlık bölümünü geçtim, üzerime sigara dumanı geldiğinde gözlerim yanıyor, burnum yanıyor, düzgün nefes alamıyorum, hele üzerime, saçlarıma sinen koku feci geliyor.

Normalde sakin ve pozitif olan yapıma rağmen, sigara dumanının olduğu ortamlarda ne kadar pozitif olmaya çabalasam da, bir süre sonra kendimi ajite ve diken üzerinde hissediyorum çünkü sürekli yüzüme ve üzerime gelen dumanla mücadele etmekten ne içinde bulunduğum ortamdan keyif alabiliyorum, ne de sohbete odaklanabiliyorum.

Ve de inanın bunu kapris, şımarıklık, kıllık, arıza olsun diye yapmıyorum.

Hatta üzerime gelen dumanı kovmaya çalışırken elimle yaptığım yelpaze hareketini bile sınırlı tutmaya çalışıyorum ki etrafımdaki insanlar huzursuz olmasın, ama sonuçta ben huzursuz olmaya devam ediyorum.

Biliyorum benim gibi sigara içmeyen ve çocuklarını da dumandan korumaya çalışan birçok insan var. Ama yine biliyorum ki bizler azınlığız, sigara içenler çoğunluk.

Hatta üzülerek görüyorum ki çocuğunun yediğine, anne sütü almasına ve ev yapımı yoğurduna kadar beslenmesine inanılmaz titizlikle yaklaşan pek çok anne aynı hassasiyeti sigara konusunda göstermiyor, çocuğunun nefes aldığı ortamda sigara içiyor.

Gücenmeyin ama diyorum ki içimden, bu çocuk ev yapımı yoğurt yese ne olur ki, sürekli zehir içine çekiyor sonuçta.

Neyse, ben kendi derdime ve yazının amacına döneyim.

Yıllar önce kapalı mekanlarda sigara içme yasağı geldi ve benim gibi insanların yaşam kalitesi ve huzuru adına bu çok önemli bir gelişme oldu. Artık dışarıda bir restoranda, otobüste, uçakta normal hava soluma imkanımız var.

Fakat elbette kapalı olmayan mekanlar için aynı kural getirilmedi çünkü sigara içmek isteyen insanların da bir yerlerde bunu içmesi gerekiyor sonuçta.

Yani açık havada bir restorana gittiğiniz zaman, açık havada da olsanız yan masanın, arka masanın sigara dumanı aynen sizin ve çocuğunuzun üstüne gelmeye devam ediyor.

Veya bir ev ortamında veya bir balkonda keza durum çok farklı değil. Bir açık hava konserinde bile yanınızdaki kişi elinde sigara ve eli havada, çıkan dumanın direkt arkasındaki kişinin yüzüne gittiğinin ve verdiği rahatsızlığın farkında bile değil.

İşte benim derdim ve beni üzen şey de bu.

Ben istiyorum ki, sigara içen kişi kapalı veya açık farketmez, sigarasından çıkan dumanın gittiği yeri takip etsin, bulunduğu ortamda sigara kullanmayan insan var mı, veya çocuk bulunuyor mu, bir tespit etsin ve ona göre hareket etsin, içmeyen kişiye ne kadar rahatsızlık verebileceğinin farkında ve hassasiyetinde olsun.

Aynı anda içen başkası varsa mesela onun söndürmesini beklesin kendisi yakmadan, veya daha da güzeli mümkünse izole başka bir alana gitsin, içsin ve geri gelsin.

Veya sürekli birini söndürüp yenisini yakmak yerine desin ki, şu 3 saatte sadece 2 tane içeceğim. Veya o ortamda kendini tutsun 2-3 saat içmesin sevgiden olmasa da saygıdan.

Gerçekten etrafına duyarlı empatik bir insan için bunun çok zor birşey olduğuna inanmak istemiyorum.

Biliyorum kendi evinizde kapalı mekan da olsa sigara içmek sizin özgürlüğünüz, doğal hakkınız. Aynı şekilde açık hava olduğu sürece istediğiniz yerde sigara içmek de yine öyle.

Çocuğunuza bu konuda nasıl bir rol model olmayı seçtiğiniz de sizin tercihiniz. Kendi sağlığınıza ne yaptığınız da kendi seçiminiz.

Ama lütfen en azından biz içmeyenlere ve çocuklara bunu yapmayın, içtiğiniz sigaranın dumanının bizlere gelmemesi ve bizlerin soluduğu havayı etkilememesi için daha duyarlı ve hassas davranmaya çalışın, tek ricamız bu.

Dediğim gibi amaç durduk yere kapris yapıp siz içenlere huzursuzluk vermek değil, sadece insani hakkımız olan sigarasız havayı soluyabilmek.

Pasif içici olmak zorunda kalmamak.

Gözümüzün, burnumuzun yanmaması.

Saçlarımızın ve kıyafetlerimizin sigara dumanı değil, mis gibi kokması.

Sigara dumanı kokusu yerine güzel yemeklerin kokusunu, çiceklerin ve ağaçların kokusunu, sevdiğimizin mis gibi teninin kokusunu ve çocuklarımızın o tarif edilemeyecek güzel kokusunu almak.

Sizlerle de aynı ortamı keyifle ve huzurla paylaşmak.

Gelin bize destek olun bu konuda.

Biz sizden kaçamıyoruz, kaçmak da istemiyoruz. Nereye gitsek duman var, çok yapabileceğimiz birşey yok.

Ama içen kişiler olarak sizin yapabileceğiniz çok şey var. Bunun da ilk adımı sigaranızın dumanının nereye gittiğinin ve o ortamda bulunan insanların ve çocukların nasıl etkilendiğinin bilincinde olmak ve bu konuda duyarlı davranmak.

Çocuklarımıza da öğretmeye çalıştığımız şey bu değil mi?

Başkalarına saygılı, çevrelerine duyarlı, empatik insanlar olarak yetişmeleri.

Onlara saygıyı öğrenmeleri adına teşekkür etmeyi, başkalarına vurmamayı, hayvanlara iyi davranmayı, yüksek sesleriyle başkalarını rahatsız etmemeyi ve daha birçok şeyi öğretmek için kendimizi paralarken, kendi içtiğimiz sigaranın dumanı ile içmeyenleri, hem zehirliyor hem de rahatsızlık veriyor olmamız pek adil değil. Hele hele bunlar çocuk ise hiç adil değil.

Lütfen size güveniyoruz ve desteğinizi bekliyoruz.

Hatta bu kadar konuştuktan sonra isterseniz gelin siz toptan bırakın şu sigara işini, siz de rahatlayın, biz de.

Dinlediğiniz için teşekkürler.

Sevgilerimle

Ahu