Çocuğunuzun Olmasını İstediğiniz Yetişkin misiniz?

“İyi anne, baba mıyım?”

“Çocuğuma iyi ve doğru ebeveynlik yapıyor muyum?”

“Çocuğum için doğru kararlar veriyor muyum?”

“Çocuğum için en iyisi ne?”

Bu sorular hemen her gün biz ebeveynlerin aklından geçer.

Ve bu sorulara net cevaplar verememek, bizi endişelendirir.

Bugün ben sizden tüm bu soruları unutup, kendinize yepyeni bir soru sormanızı isteyeceğim:

Hazır mısınız?

“Ben şu anda, çocuğumun gelecekte olmasını hayal ettiğim yetişkin miyim?”

Brene Brown’un Daring Greatly kitabında bu cümleyi okuduğum anda bu soruya aşık oldum.

Ebeveynlik yolculuğumuzu o kadar güzel özetliyor ki.

İngilizce’de çok sevdiğim bir tabir var:

Children See, Children Do.

Çocuklar Görür, Çocuklar Yapar.

Bir yetişkin olarak nasıl bir insan olduğumuzun, çocuklarımız üzerinde, onlara ne söylediğimiz ve ne öğütlediğimizden binlerce kere daha fazla etkisi var.

O yüzden de hedefimiz, çocuklarımızın gelecekte olmalarını umduğumuz kişiyi, bugün bizim olabilmemiz.

Amaç mükemmellik değil, amaç sürekli gelişim.

Eğer biz bugün o kişi olmak için kendimizi geliştirmeye çabalamıyorsak, onlardan bunu beklemeye ne kadar hakkımız var?

İşte bu yüzden aslında ebeveynlik yolculuğumuzun sadece küçük bir bölümü aslında çocuklarımızla ilgili. Çok büyük bir bölümü bizimle ve bugün nasıl bir insan olduğumuz ve nasıl bir insan olmak istediğimizle ilgili.

Ebeveynlik dur durmak bilmeyen bir kişisel gelişim yolculuğu.

Bizi daha sabırlı, sakin, yaratıcı, organize, sevgi dolu, cesur olmaya ve daha nice konuda gelişmeye mecbur bırakan bir yolculuk.

Peki, çocuğunuzun büyürken ve yetişkinlik hayatında nasıl bir insan olmasını istiyorsunuz?

İşte yıllar içinde bu soruyu sorduğum ebeveynlerin ortak cevapları;

Kendiyle barışık, kendini seven, kendiyle mutlu, kendi kıymetini bilen

Kendine güvenen, ne istediğini bilen ve bunun için yol alabilen, kendini ezdirmeyen, kendi fikirleri olan, kendi sesi olan

Bağımsız, kendine yetebilen, kendi ayakları üzerinde durmayı bilen, becerikli

Sosyal becerileri olan, sevecen, etrafıyla uyumlu

Sevgi dolu, iyi huylu, yardımsever, anlayışlı, çevresini ve hayatı seven, iyi bir insan

Kendine, çevresine ve doğaya saygılı

Cesaretli, girişken

Zeki

Dürtülerini kontrol edebilen

Sabırlı

Dürüst

Çalışkan

Sağlıklı

Başarılı

Sorumluluk sahibi

Farkındalığı yüksek

Okuma ve araştırma alışkanlığı olan, kültürlü

Spor yapan, sanattan anlayan, hobileri olan

Sevdiği işi yapan

Liste uzar ama aşağı yukarı hepimizin ebeveynler olarak çocuklarımız için hayalini kurduğu beklentiler aynı. Hepimiz uzun vadede çocuğumuz için benzer yetişkin özellikleri istiyoruz.

O zaman kendinize tekrar “Ben şu anda, çocuğumun gelecekte olmasını hayal ettiğim yetişkin miyim?” sorusunu sorsanız;

1. Bu listede yer alan hangi özellikleri şu anda kendinizde mevcut görüyorsunuz ve çocuğunuza model olduğunuzu düşünüyorsunuz?
2. Çocuğunuzun yetişkin olarak sahip olmasını arzu ettiğiniz ama şu anda kendinizde yeterli göremediğiniz özellikler neler? Ve bu özellikleri kendinizde geliştirmek için neler yapabilirsiniz?

Zor sorular biliyorum.

Aynayı çocuklarımızdan alıp, kendi üzerimize çevirip bizi en korkutan, hassas olduğumuz, belki üzerini örttüğümüz derinlerde bir yerlere kendi içimizde bakmaya zorluyor bizi bu sorular.

Ama bu soru aslında bir fırsat.

Bizim her şeyden önce kendi hayatımızda gelişmemize, daha mutlu ve huzurlu olmamıza vesile olacak, bizi gelişmeye zorlayacak sorular.

Hepimizin çocuğumuzda görmek istediğimiz ama kendimizde bir yetişkin olarak şu anda eksik gördüğümüz bir yönü var.

Bu kötü bir şey değil, sadece gelişim fırsatı.

Gelişim farkındalık ile başlar ve eğer bu soruyu kendinize dürüstçe sorarsanız, farkındalığınızı ve bunlarla ilgili gelişim sürecinizi başlatmış olursunuz.

Sevgilerimle

Ahu