Bir Bebek ve Bir Çocuğu Aynı Anda İdare Etmenin 10 Yolu

“Benim 4,5 yaşında oğlum ve 10 aylık kızım var bazen eşimin işi dolayısıyla akşamları yalnız kalıyoruz.

Oğlum arabalarıyla oyun oynamamı istiyor tam o sırada kızım ağlıyor kızımı susturmaya çalışırken oğluma beklemesini beraber devam edeceğimi söylüyorum ama bu genelde olmuyor.

Kısacası ikisiyle aynı anda nasıl paylaşımlarım olabilir? Beraber oynamaya çalışıyoruz ama kısa süreli oluyor. Bu konuda sizin fikirlerinizi öğrenmek istedim.”

Yukarıdaki soru bir okuyucumdan geldi ve biliyorum ki bu konu hem bebeği, hem de daha büyük yaşta çocuğu olan bir çok annenin genel sorunu.

Umarım aşağıdaki ipuçlarının yardımı olur:

1. Büyük olan çocuğu bebeğin bakımına dahil edin

Eğer ilgisini çekiyorsa, ona mümkün olduğunca çok faydalı olma ve katkıda bulunma fırsatı verin. Kendini önemli ve gururlu hissedecektir. Ama kesinlikle zorlamayın.

Size bez ve ıslak mendil getirmek, birşeyleri çöpe atmak, krem sürmek, mamasını hazırlamak, su/süt vermek, biberonu tutmak, saçını taramak, bebeğe okumak için kitap seçmek, bebeğin kıyafetini seçmek veya katlamak, bebeğin birşeye ihtiyacı var ise size haber vermek gibi ona verebileceğiniz bir sürü görev var.

Ona ihtiyaç duyulması ve size yardımcı olduğunu bilmek iyi hissettirecektir.

Siz emzirirken veya mama verirken, o da yanınızda oturup kitap okuyabilir, veya siz masal anlatabilirsiniz, veya siz altını değiştirirken o bebeğin ayaklarıyla oynayabilir veya onunla konuşabilir. Bebeği giydirirken büyüğe vücut bölümlerini ve isimlerini öğretebilirsiniz.

Bir de tabii ki güvenlik açısından temkinli olmakda fayda var ama bebek için aşırı korumacı hale gelmek, büyüğün öpmesine, dokunmasına müsade etmemek çocuğu bebekten soğutabilir. Bebekle ne kadar haşır neşir ve hayatının bir parçası olursa o kadar iyi.

Hatta örneğin, bebek ağladığında büyüğe dönüp ona “Bebek ağlıyor. Acaba niye? Bir fikrin var mı? Ne yapmak lazım?” diye sorup, fikir almak, çözüm üretmesine yardımcı olmak onu yardım etmeye motive edecektir.

Biliyorum elinizde bir bebek, bir de çocuk varken, bu kadar da yorgun ve uykusuzken bebeğin işlerini kendiniz halletmeniz daha kolay, ama bu çocuğunuzu daha uyumlu hale getirecekse ve krize girmesini engelliyecekse, sonuçta yine siz kazanıyor olacaksınız.

Ama en önemlisi, bırakın bebeğin ağladığı ve sizin bebekle ilgilenmeniz gereken bir noktada seçimi o yapsın. Seçenekleri olmak insana kendini iyi hissettirir. “Bebek ağlıyor, bana yardım mı etmek istersin yoksa oyununa devam mı etmek istersin?” sorusu bile mucizeler yaratabilir.

2. Ortak oyunlar yaratmalarına yardımcı olun

Bebek küçükken biraz daha zor ama büyüdükçe seçenekler artacak.

Neler olabilir? Resim yapmak, hamur oynamak, leğene veya küvete su doldurup kaplar koyup onlarla bir oyun yaratmak.

Şu 2 yazım size farklı fikirler verebilir.

7,8 ve 9 Aylık Bebeklerle Oynanabilecek Oyunlar

10,11 ve 12 Aylık Bebeklerle Oynanabilecek Oyunlar

Bu oyunların bazılarına büyük çocuğunuz da katılmaktan keyif alabilir.

3. Paralel oyun ortamı yaratın

Yani ikisinin de aynı ortamda birbirleriyle değil, kendi kendilerine oynamalarına ortam yaratın. Böylece ikisi de gözünüzün önünde olur, kimin size ihtiyacı olursa diğeri elindekiyle meşgulken hemen onunla ilgilenebilirsiniz.

Örneğin bebek mama sandalyesinde oyuncaklarıyla oynarken veya birşeyler yerken, büyük olan da resim yapabilir veya hamur oynayabilir.

4. Mümkün olduğunca çok dışarıda çıkın

Özellikle büyük olanı oyalayacak mekanlar size biraz nefes aldıracaktır. Parklar, kum havuzları ve sahiller ideal mekanlar. Bisiklete binebilir, kova kürek oynayabilir, yaprak toplayabilir, hayvanları izleyebilir, salıncağa binebilir. Seçenekler sınırsız.

Bunlar dışında çocuğunuzun kendisini iyi hissettiği oyun grupları ve aktiviteler de yine hayat kurtarabilir.

5. İkisini de zaman zaman yalnız oynamaya alıştırın

Tek başlarına oynayabilecekleri aktiviteler ve zamanlar yaratın. Bu zaman 10-15 dakikadan başlayıp yaşa göre artacaktır. Eğer erken yaşlardan itibaren siz teşvik etmezseniz büyüdükçe kendilerini oyalamakta çok zorlanırlar.

Biliyorum, biliyorum. “Ama Ahu, çocuğum tek başına oynamayı sevmiyor, ya benimle ya da ipad ile oynamak istiyor, hayır deyince krize giriyor” diyeceksiniz.

Eğer durumunuz buysa Anne Sıkıldım!!! Cümlesiyle Başa Çıkmanın 6 Yolu yazımı okumanızı tavsiye ederim.

Düşünsenize, iki çocuğunuz da 20 dakika bile olsa kendi başına oyalanıyor ve siz elinizde kahveniz rahat rahat bağrış çağrış olmadan bu yazıları okuyorsunuz (ha ha!!!) veya eşinizle iki çift laf edebiliyorsunuz.

6. Sırayla oynayın

Çocuklar rutini ve düzeni sever. Eğer yapabiliyorsanız elinize renkli ve eğlenceli bir saat alın, hatta kum saati bile olabilir, ve çocuğunuza ne kadar onunla, ne kadar kardeşiyle oynayacağınızı gösterin. Alarmlı bir saat bile olabilir, çocuğunuz da zamanı takip eder sizinle.

Çocuğunuzu İhmal Etmeden, Kendinize Zaman Ayırmanın En Pratik Yolu yazımda bu konuda pratik uygulanabilir örneklerle dolu pek çok ipucu var.

7. Büyüğü, küçüğe birşeyler öğretmeye teşvik edin

Bazen büyük çocuklar kendilerinden küçüklere birşeyler öğretmeye bayılır. Kendilerini büyümüş ve daha becerikli hissederler.

Sizin büyük çocuğunuza öğrettiğiniz bazı şeyleri, o da kardeşine öğretebilir.

8. Başbaşa zaman geçirin

İşte bu bölüm çok önemli. Ben de ikiz çocuklar yetiştiriyorum ve başbaşa geçirilen zamanın onların hayatlarında ve davranışlarında yarattığı farkı çok iyi biliyorum.

Bazen ev işlerini veya interneti bırakıp, birisi uyurken veya okulda iken diğeriyle 20-30 dakika keyifli ve eğlenceli zaman geçirmek bile beraber geçirdiğiniz zamandaki uyumlarını çok etkiliyor.

9. Kardeş etraftayken de bireysel bağları kuvvetli tutun

Gerçekçi olalım, ne kadar istesek de çocuklarımızla her zaman başbaşa zaman geçirmek mümkün değil ama onun da çaresi var.

Çocuğunuza onu sevdiğinizi hissettirmek için gün içinde kısa kısa kalp yakınlaştırma anları yaratmak.

2 saniyelik sıcacık bir bakış, sımsıkı bir sarılma, bir gülücük, 5 dakikalık evde kovalamaca oynamak aranızdaki bağı güçlü tutacak ve çocuğunuz daha uyumlu olacaktır.

10. Elinizden geleni yapın yeter

Ne yaparsanız yapın, sonuçta büyük ihtimalle mutlaka ister büyük, ister bebek birileri ağlayacak.

Yaratıcılığınızı kullanın ve elinizden geleni yapın, gerisini de çok aklınıza takmayın derim ben.

Sonuçta bu dönemler geçici.

İkisi de büyüdükçe durum kolaylaşacak.

Sevgilerimle

Ahu